Pisano je na pergaminie, czyli odpowiednio wyprawionej skórze cielęcej, gdyż nie znano wówczas papieru.
Przed rozpoczęciem pracy nad przepisywaniem tekstów, trzeba było zlikwidować chropowatość, wygładzając karty pumeksem lub ostrzem noża i nakreślić linie. Ozdabianie kart było bardzo pracochłonne. Iluminatorzy tworzyli niewielkie, lecz efektowne rysunki, tzw. iluminacje. Gotowe karty zszywano i oprawiano w płytki z kości słoniowej lub pozłacaną blachę wysadzaną klejnotami.
Największym rękopiśmiennym kodeksem jest Kodeks Gigas.
Po roku 1120 zaczęto pisać na papierze. Około roku 1400 papier dominował już w Europie.
Źródło: Wikipedia
